zaterdag 17 januari 2009

'Opkomen in onze wijken en front vormen op ons werk'

Roberto D'Orazio over Gaza.

Zaterdag 17 januari was er in Gent een Mars voor Vrede georganiseerd door Vrede vzw en Vzw VOEM. Op deze betoging hebben we onderstaande boodschap van Roberto D'Orazio uitgedeeld.

"Het antwoord van Israël is totaal buiten verhouding. Israël meent te moeten reageren op provocaties van Hamas. Israël wordt door het westen beschouwd als een beschaafde en democratische natie. De oorlog toont tot wat Israël in staat is.

Het gaat hier om oorlogsmisdaden. En misdaden tegen de mensheid. Israël is niet in staat Hamas uit te schakelen zonder het Palestijnse volk uit te moorden. Zonder leugen kan men Israël gerust als terroristische organisatie beschouwen.

Opnieuw speelt de elite van een machtig land zoals Israël een ongelijk steekspel. Net voor zogenaamde « democratische verkiezingen ». De Palestijnen betalen een zware prijs in dit trieste drama. Een heel volk wordt opgeofferd voor persoonlijke ambities.

Dit kan dus zomaar gebeuren in een zogenaamd « democratisch » land. Overal worden mensen onderdrukt en zijn weerloos zonder wapens om zich te verdedigen. Als slachtoffers van bommen, met wapens of met onrechtvaardige wetten in handen van een minderheid. De zaak van Palestina is nobel en legitiem. Maar wij manifestanten lopen hier geen gevaar door onze verontwaardiging op straat uit te schreeuwen.

De elite hier, de mensen die Israël onvoorwaardelijk steunen, zullen we er niet mee raken.

Wie in België woont en werkt; wie een deel van zijn of haar familie heeft achter gelaten in een ander land moet beseffen dat de enige manier om onze Palestijnse broers en zussen te helpen, is om voor onze eigen emancipatie op te komen. Hier in België, en in het land waar ons hart is achtergebleven.

Het Palestijnse martelaarschap is het resultaat van de onderdrukking van de oude koloniale wereld.

Wij wonen hier midden tussen de wolven in schaapsvacht…

De beste manier om onze Palestijnse lotgenoten te ondersteunen is hier op te komen in onze wijken, op ons werk om front te vormen. Tegen de onderdrukking in de wereld waarvan de vruchten worden geplukt door de wapenleveranciers van Israël."

Voor foto's zie www.indymedia.be

Commentaar welkom bij Roberto D’Orazio: robertodorazio@hotmail.com

1 opmerking:

  1. Het stoppen van alle akkoorden Europa-Israël zullen wij, de werkers van Europa, moeten afdwingen.

    Overal in Europa roept men in de betogingen: “stop alle akkoorden tussen Europa en Israël.” Of “stop de wapenleveringen vanuit Europa aan Israël”.
    Wij, de werkers uit Europa, zullen dit moeten afdwingen.
    De Europese Unie, het instrument van de Europes monopolies breekt in héél Europa de werk- en levensvoorwaarden van de werkers af. Toegankelijkheid tot sociale vergoedingen, een levenswaardig pensioen, goede gezondheidszorg, betaalt met belastingen op winsten, vennootsbelastingen, sociale bijdragen op het loon, worden afgebroken, evenhard als al die “belastingen” voor de bedrijven steeds verder worden gereduceerd.
    De gevolgen van de crisis worden door allerlei “subsidies” voor de monopolies verzacht en op werkers gelegd in de vorm van sluitingen en afdankingen.

    Daar waar de Europese werkers zich zullen moeten aanéénsluiten om hiertegen te vechten, zullen ze dit ook moeten doen om Europa (de Europese instellingen zowel als de Europese monopolies) te dwingen alle akkoorden te verbreken én alle contracten op te schorten met Israel of Israelische bedrijven. Daar waar de EU, Israël, niet officieel maar wel OBJECTIEF als lidstaat beschouwt, wordt de strijd tegen de oorlog door Israël, de verantwoordelijkheid van de werkende klasse van diezelfde Europese Unie.
    Als de positie van Israël VERZWAKT, als de tanks niet meer kunnen rijden aan gebrek aan brandstoffen en onderdelen, als de vliegtuigen niet meer kunnen vliegen om dood te zaaien, als de Israëlische economie de oorlog niet meer kan betalen, VERSTERKT dit (op zijn minst) de onderhandelingspositie van de Palestijnen.
    De steun van de eigen Iraëlische bevolking aan de oorlog zal opdrogen als er in plaats van VOORDELEN, meer OFFERS gevraagd worden van de bevolking (inleveringen, besparingen, koopkrachtdalingen, tekorten aan verbruiksgoederen,.....)

    De vakbondsafvaardiging in iedere vestiging van een Europees monopolie kan relatief aan de concrete bewijzen van contracten en leveringen aan Israël komen.
    Al die concrete bewijzen van contracten, al die concrete bewijzen van akkoorden van Europa met Israël, moeten het onderwerp zijn van de aaneensluiting van de werkers van Europa in één Europese stakingsbeweging, tegen alle economische, politieke, technologische en financiële banden met Israël.
    Alle argumenten van respectievelijke bedrijfsleiders (meestal een vestiging van een internationaal monopolie leidend): “Jamaar, als wij die contracten niet hebben, gaat de concurrent er mee lopen en betekent dit een inkrimping van onze omzet en dus zullen er sluitingen en afdankingen volgen” kunnen makkelijk beantwoord worden.
    “Sluitingen en afdankingen, en het afwentelen van de overcapaciteitscrisis op de werkers waren al een inzet van strijd van ons! De strijd om de effecten van de crisis op de echte schuldigen te leggen, is dezelfde strijd om de effecten van de strijd tegen Israel bij de schuldigen te leggen van degenen die Israel sterk hebben gemaakt.”
    Dit impliceert dat de eenheidsbewegingen uit de verschillende lidstaten(waar verschillende vakbonden uit die lidstaten zich hebben aangesloten!), over de lidstaatgranzen heen contact nemen en effectief werken aan een ééngemaakte strijdbeweging.
    Dit impliceert zeker dat al die organisaties in de verschillende lidstaten van Europa, die zichzelf “voorhoede-organisaties van de werkende klasse” in dat respectievelijke lidstaat, te zijn, hierin ook BEWIJZEN “voorhoede” te zijn en wellicht het initiatief nemen om dan in ieder geval een “Europese voorhoede-voorhoede organisatie van de Europese werkende klasse” uit te bouwen.
    Die Europese eenheidstrijdbeweging van Europes werkers zullen perspectief geven aan, en de verzuchtingen ter harte nemen van de werkers in Europa die zich door hun afkomst sterk verbonden voelen met het lijden van hun Palestijnse broeders en zusters.

    De jonge intellectuelen, nog studerend, kunnen bijdragen door een onderzoek naar de bindingen inzake technologie en onderzoek die hun universitaire instelling heeft met Israel. Zij kunnen een Europese strijd beweging van Europese studenten lanceren tegen al die banden van die wetenschappelijke instellingen (en hun spinn-off bedrijven) met Israel. De jongeren- en studentenafdelingen van die “voorhoede-organisaties van de werkers” moeten dan werken aan de aaneensluiting van de Europese jongerenstrijd met de Europese strijdbeweging van Europese werkers. Zo zal de woede en strijdlust bij veel jongeren (waaronder die die zich cultureel verbonden voelen met de Palestijnen wegens hun afkomst) zich kunnen richten tegen de ECHTE schuldigen van de versterking van Israel: de Europese monopolies en de instellingen van de Europese Unie.

    BeantwoordenVerwijderen